Przy zatorskich zabytkach stanęły nowe tablice
Treść
Trzy wielkie tablice informacyjne o zabytkach gminy w języku polskim, angielskim i niemieckim pojawiły się przy kościele i Pałacu Potockich w Zatorze oraz drewnianych kościółkach w Palczowicach i Graboszycach.
Kolejne cztery staną przy drogach krajowych nr 28 i 44. Są na nich kontury kościołów i strzałki, które pokierują kierowców do Graboszyc i Palczowic, natomiast dwie mniejsze strzałki przy drodze powiatowej w Marysinie wskazywać będą kierunek do Palczowic.
Znaki mogły stanąć w gminie Zator dzięki grantowi, jaki otrzymała w ramach kontraktu wojewódzkiego dla Małopolski w programie "IDENTUR" (identyfikacji obiektów turystycznych). Z urzędów marszałkowskiego i wojewódzkiego Zator dostał na ten cel 3,5 tys. zł, a drugie tyle dołożyła gmina.
Gmina postanowiła postawić znaki, bo ma się czym pochwalić. Sam Zator liczy już 711 lat, na tablicach umieszczono krótką historię Księstwa Zatorskiego, a także przechodzącego z rąk do rąk Pałacu Potockich. Wybudowany jest na 16-metrowej skarpie w stylu neogotyckim o cechach obronnych, był kiedyś posiadłością książąt zatorskich (wybudowali go w 1445 r.). Potem został odsprzedany Janowi Olbrachtowi za 80 tys. florenów, był rezydencją magnacką, należał do rodów Duninów, Poniatowskich, Tyszkiewiczów, Wąsowiczów i Potockich. Można w nim obejrzeć przepięknie zdobione ściany w salach: myśliwskiej (inaczej pompejańskiej), złotej (zwanej też białą), paprociowej i bluszczowej. Wystrój pochodzi z 1836 r., ściany zdobił włoski malarz Filippi.
Obok Pałacu znajduje się gotycki kościół książęcy z 1393 r. p. w. św. św. Wojciecha i Jerzego. Ponieważ płonął wielokrotnie, do dziś zachowało się w starym stylu tylko prezbiterium z ufundowanym przez Potockich ołtarzem, resztę dobudowano z budzącego wiele kontrowersji żelbetonu. Ale w kościele można obejrzeć spiżową chrzcielnicę z 1462 r., a także mozaikę "Ecce homo" ("Oto Człowiek") z 1535 r. - zrobione z maleńkich kamyczków porcelanowych Oblicze Chrystusa w Cierniowej Koronie.
Z kolei drewniany kościółek p. w. św. Jakuba z 1894 r. w Palczowicach powstał w miejscu pierwotnego, jodłowego z 1498 r., który w okresie reformacji ród Palczowskich zamienił na zbór kalwiński.
Pośrodku wsi Graboszyce stoi natomiast autentyczny, stary kościółek drewniany w stylu śląsko-małopolskim p. w. św. Andrzeja z ok. 1585 r. Powstał również w miejscu wcześniejszego, XIV-wiecznego. Ma konstrukcję zrębową, z tzw. wieżą na słup. Wewnątrz znajduje się wczesnobarokowy ołtarz główny, a obok kościoła - grób Chrząszczów, ostatnich właścicieli Graboszyc.
Autor: WJ